www.depresjastop.fora.pl

Pandzia

Witam

Może podzielicie się w tym wątku Waszymi doświadczeniami odnośnie pierwszej wizyty u psychologa czy psychiatry?

Z pewnością byłaby to jakaś wskazówka czy wsparcie dla osób, które się tam wybierają lub dopiero mają taki zamiar. Bo taka wizyta to nic strasznego, prawda? Wink

Birdy

Wszystko zależy od tej osoby która nas przyjmuje. Czasem zdarza się jakaś paniusia która tylko się wymądrza, a czasem jeśli ma się szczęście trafia się na osobę która w pełni zrozumie i doda sił Smile

Anemone

To ja się z Wami podzielę moimi doświadczeniami...
Kiedy nie byłam jeszcze pełnoletnia, moja mama zaprowadziła mnie do pani "psycholog", która okazała się być potem pedagogiem >.< Najgorsza wizyta w moim życiu. Odarła mnie z moich marzeń i wyszłam w jeszcze gorszym stanie niż byłam.
W sumie długo szukałam dobrego psychologa, właściwie żaden nie chciał mi pomóc, bo jedyne co robili to ewentualnie podawali kontakty do innych, co kończyło się zwykle tym, że albo nie było miejsca, albo było płatne (na co wtedy nie było mnie w żadnym wypadku stać), albo nieaktualne. Mój stan się pogarszał, ale na całe szczęście potrafiłam sobie dać radę. Tylko, że niestety były pewne problemy. Więc jakiś czas temu znów poszukałam pomocy u specjalistów i tym razem znalazłam nareszcie pomoc bez żadnego jęczenia i odsyłania Very Happy

Tak więc jestem zadowolona.

Cóż, jednak jak jest się pełnoletnim łatwiej znaleźć dobrego psychologa i w ogóle łatwiej sobie pomóc, bo odpowiadamy już za siebie. Niestety jak mamy mniej niż 18 lat, to przeszkodą mogą być rodzice, którzy albo nie widzą problemu, albo im się po prostu nie chce. Trzeba mieć bardzo dużo siły i samozaparcia... Wink

papierowadziewczyna

W 2015 roku byłam w okropnym stanie psychicznym i zdecydowałam się, że pora na leczenie. Depresja towarzyszy mi niemalże całe życie. Długo szukałam dobrego i bezpłatnego psychologa; strasznie się bałam, że trafię na kogoś nieodpowiedniego. Alternatywą był dla mnie psycholog działający w biurze wsparcia studenta uniwersytetu, na którym studiuję. Pomyślałam, że tam nie zrobią mi krzywdy, bo przecież to uniwersytet. Umówiłam się na pierwszą w moim życiu wizytę u psychologa- byłam kompletnie przerażona. Psychologiem okazała się młoda kobieta, absolwentka owego uniwersytetu oraz doktorantka psychologii. Bardzo miła kobieta, skupiła się na najbardziej zagrażających mojemu życiu problemach. Poprosiła mnie także, abym znalazła sobie psychiatrę, ponieważ farmakoterapia była niezbędna. Długo się wahałam co do pójścia do psychiatry, więc psycholożka zapisała mnie na wizytę u psychiatry współpracującym z uniwersytetem.

Już mija 9 miesiąc od kiedy zaczęłam współpracować z psychologiem i psychiatrą. Jestem bardzo zadowolona ze współpracy z obiema paniami. Widać wyraźne postępy w wyciąganiu mnie z depresji.