www.depresjastop.fora.pl

KasiaK76

Mam 46 lat, 2 dzieci 16 i 19 lat i męża.
Mieszkam w okolicach stolicy.
Pracuję zawodowo.
Pomimo ogromu osób wokół mnie nie mam z kim podzielić się swoimi obawami i troskami.
Szukam przyjaciół, którzy potrafia sluchac i nie wystarczy im stwierdzenie, że jest ok. W zamian oferuję umiejętność słuchania.
Mam złe dni, wychowanie dzieci mnie przerasta, mąż ma nałogi a ja? Sja szukam bratniej duszy.

Maja · Gość

Przykro się czyta Twój list.
Takie czasy,że mając dom, męża , dzieci a człowiek jest Sam.
Może to nasza wina, że nie umiemy rozmawiać,a rozmowa ,to zaciekawienie rozmówcy naszym tematem.
To trudna sztuka,sama też nie potrafię wejść w taką relację,a moje znajome opanowały tę sztukę konwersacji do perfekcji.
Dlaczego jednych ludzi słuchamy, pragniemy ich towarzystwa,a drugich unikamy, zamykamy się na takie relacje?