www.depresjastop.fora.pl

Ala · Gość

Napewno są. Tylko się nie przyznają bo to wstyd. Ja np.bym się wstydziła być darmozjadem. I nie przemawiąją do mnie argumenty, ze wychowywała dzieci i zajmowala się domem więc nie mogła iść do pracy. Ja po urodzeniu syna przeszłam na urlol macierzyński a potem wróciłam do pracy/ najpierw na pół etatu a jak synek podrósł to na cały.Obowiązki domowe dzieliliśmy między sobą. Nigdy nie rozumiałam kobiet, które świadomie decydowały się przejsć na utrzymanie męża, a potem wylewały łzy na forach, że mąż ją tłucze, a ona musi to znosić bo jest od niego zależna i sama sobie nie poradzi..i żyje tak z dnia na dzień - znosząc poniżenia i wypominania że " jesteś odemnie zalezna". Osobiście uważam, że nie mozna się bardziej ponizyć.

Gość

Nie wszyscy są darmozjadami ze swojej winy, są np. osoby trwale niepełnosprawne po wypadku, jak ja.

Maryśka · Gość

Z jednym dzieckiem nie ma problemu ,można wracać do pracy i mąż pomoże .Gorzej ,gdy rodzina ma trójkę i czwórkę dzieci ,już chyba takich rad byś nie dawała .Nie ogarniesz dzieci i domu i jeszcze swoją pracę .Nawet najlepszy mąż nie udźwignie takich obowiązków .Ale każdy patrzy po sobie ,pewnie masz jedną pociechę i jakaś to Ty nie zaradna !

Ewa · Gość

Ja akurat mam 3- je dzieci i NIGDY bym się nie zdecydowala na bycie utrzymanką męża. Po urodzeniu, poszłam na urop macierzyńki, potem wychowawczy. Więc w tym czasie bralam pieniądze na które wcześniej sobie zapracowalam ! Nie wyobrażam sobie bezmyslnie zajsć w ciążę nie mając pracy i potem macierzyńskiego itp. Na kolejną ciążę zdecydowalam się też świadomie-wiedzac, że bedę mieć "swoje pieniądze" a nie tylko żerowac na mężu. I nie ogarnis kobiet, które nie mając stałej pracy, zachodzą bezmyślnie w kolejne ciąże i nie myślą co dalej, no bo chłop rodzine utrzyma.mam 7-letnią córkę i 3- letnie blizniaki i wszystko ogarniam. Wystarczy być obrotnym i zorgsnizowanym. Po pracy robię obiad, a máż zajmuje sie dziećmi

Gość

Lucjan · Gość

S js jestem ciekaw co potem taka jedna z druga zrobia jak maz ktoregos pieknego dnia kopnie w dupe. Beda zyly z alimentow ktore naleza sie dzieciom bo jak nigdy sie nie chwapily do roboty to potem se w zyciu z niczym rady nie daja i to my wszyscy utrzymujemy potem takie nieroby

Maryśka · Gość

Jak można nazwać Kobietę nierobem ,gdy sprząta , pierze ,gotuje ,wychowuje dzieci ,podaje ,usługuje,odrabia lekcje ,ogólnie cała logistyka rodziny na jej głowie !

Ania

Część mężów wychowało się w rodzinie, w których matka nie pracowała i tylko usługiwała innym członkom rodziny, i nie wyobraża sobie funkcjonować w innym modelu. Rezygnacja z pracy nie zawsze jest decyzją kobiety.

Zgadzam się z Maryśką. Cały dom na głowie przy kompletnym braku wsparcia i podstawowej wdzięczności, bo w takim modelu zazwyczaj mąż traktuje to jak 'zasrany obowiązek' żony. Do tego często dochodzi opieka nad schorowanymi rodzicami i mnóstwo innych dodatkowych zajęć (bo 'co ona właściwie ma do roboty...'). W życiu nie nazwałabym tego nieróbstwem.

Gość

Gość

Ania

migotka

Nie trać ochoty. Nie wszyscy wykorzystują wątek podjęty w celu dyskusji na poziomie (w założeniu autora) do tego by wyrzucić z siebie frustrację i ,,pocisnąć", sztucznie się dowartościować tym że...tylko pracuję zawodowo. Praca, taka wykonywana poza swoim domem to nie wszystko i nie stanowi o czyjejś wartości. Prawda też jest taka że w dzisiejszych czasach kobiety najzwyczajniej w świecie muszą pracować bo ich mężowie zarabiają zbyt mało by móc samodzielnie utrzymać rodzinę, współczuję kobietom które od razu po odbyciu płatnego urlopu macierzyńskiego i wychowawczego czem prędzej muszą wracać w te pędy do pracy by tylko móc nadal wiązać koniec c końcem. Każdy chyba przyzna że byłoby komfortowo nie musieć oddawać dziecka do żłobka czy odbierać z przedszkola lecąc na złamanie karku, w związku z koniecznością zarobkowania. W większości przypadków kiedy kobieta nie pracuje, dzieje się tak dlatego że po prostu nie musi tego robić bo jej mąż zarabia dostatecznie dużo. A jeżeli wiąrze się to z tym że kobieta może być z tego tytułu w jakiś sposób dyskryminowana przez swego partnera to warto wówczas się zastanowić czy relacja jest właściwa.
Zapraszam do dalszej dyskusji w korespondencji prywatnej Smile

Ania

Gość